Mutter dreier englischer Könige Warum hat Eleonore so viel fasziniert? [132] Begin 1173 bracht Raymond V van Toulouse, die leenhulde had gedaan aan Hendrik voor Toulouse, de oude vorst op de hoogte van een samenzwering van zijn echtgenote met zijn oudste zonen. Ze voerde het gebruik van tafelkleden en servetten in, zoals gebruikelijk was in het zuiden, en de pages werden opgedragen hun handen te wassen alvorens ze de maaltijden serveerden. Het verhaal draait vooral over haar mannen de koningen van Engeland en Frankrijk. [48], In het huishouden van Eleonora leefde ook haar jongere zus Petronilla. Zijn tempo was voor zijn gevolg nauwelijks bij te houden. [37] Op politiek vlak zette hij het werk van zijn vader voort. Die had ze laten maken toen ze eerst Hendrik II en later Richard Leeuwenhart in Fontevraud had laten begraven. [178], De 13e-eeuwse Engelse vertaling door de Engelse priester Layamon van de Normandische Roman de Brut van de dichter Wace uit 1155 beweerde dat dit werk aan Eleonora zou zijn opgedragen geweest. Van zijn vader zou hij Normandië en Anjou erven, en via zijn moeder maakte hij aanspraken op de Engelse troon. Online zijn we gewoon geopend! De 16-jarige Petronilla begon in de zomer van 1141 een affaire met de 35 jaar oudere Raoul de Vermandois, die met familie van Theobald IV van Blois was getrouwd. [154] Richard bedankte haar door het weduwengoed te bevestigen dat Hendrik II aan haar had overgemaakt. Vier andere contemporaine of quasicontemporaine schrijvers waren kloosterkroniekschrijvers: Gervasius van Canterbury, Radulph van Coggeshall, Richard van Devizes en Willem van Newburgh. [103], De eerstgeboren zoon Willem stierf in 1156,[104] tot 1158 kwamen er met Hendrik (28 februari 1155[105]), Mathilde (6 januari 1156[106]), Richard (8 september 1157 in Oxford[107]) en Godfried (23 september 1158[108]) echter vier kinderen ter wereld. Het stuk werd onder dezelfde titel, The Lion in Winter, in 1968 voor het eerst verfilmd. [85] Vijftien maanden later, op 21 maart 1152, werd het huwelijk tussen Eleonora en Lodewijk op het concilie van Beaugency in aanwezigheid van meerdere aartsbisschoppen nietig verklaard. Zo wilde Hendrik II voorkomen dat er na zijn dood een opvolgingsstrijd zou uitbreken. Ralph Turner prijst deze juridische constructie als een diplomatiek meesterwerk. Wel zou een zoon uit dit huwelijk tegelijkertijd Frans troonopvolger én erfgenaam van deze gebieden zijn. Het is evenwel niet te bewijzen dat het koningspaar zelf de opdracht gaf om deze geschriften te maken. Richard gaf Eleonora niet alleen de autoriteit om het benodigde bedrag in te zamelen, maar legde ook vast dat zij de eerste betaling van het losgeld ten bedrage van 100 000 marken zou overbrengen en de gijzelaars moest vergezellen, die garant moesten staan voor de betaling van het tweede deel van het losgeld. [31], Eleonora's voorbestemde echtgenoot, Lodewijk, was de tweede zoon van de Franse koning. Het is onder historici omstreden of deze brieven in Eleonora's naam zijn opgestuurd of dat het om retorische vingeroefeningen gaat, die helemaal niet in haar opdracht zouden zijn opgesteld. Uit de romans over Robin Hood kennen we het verhaal dat Jan de afwezigheid van Richard probeerde te gebruiken om diens troon te veroveren. [92] Zowel voor Eleonora als voor Hendrik was deze verbintenis zinvol: Eleonora was na de ontbinding van het huwelijk niet enkel door geweldzame huwelijksverzoeken bedreigd, maar had ook behoefte aan een weerbare partner om haar aanspraken in haar gebieden te doen gelden. [5] Mede hierdoor was het huwelijk conflictrijk. Die stelt haar voor als edel, vriendelijk en intelligent. Het stel trouwde in 1137 toen Eleonora ongeveer 13 jaar oud was. [153] "Het is weinig waarschijnlijk dat een koning ooit meer waardevolle hulp van zijn moeder heeft gekregen dan Richard van Eleonora" luidt het oordeel van Ralph Turner over deze overgangsfase. 1122/1124 – Poitiers of abdij van Fontevraud, 31 maart of 1 april 1204) was hertogin van Aquitanië, door haar eerste huwelijk koningin van Frankrijk (1137–1152) en door haar tweede huwelijk koningin van Engeland (1154–1189). [160], Eleonora zette zich tijdens Richards afwezigheid ook in om de kustverdediging van Engeland te verbeteren tegen een dreigende Franse invasie. Slechts vijftig jaar later insinueerden kroniekschrijvers als Willem van Newburgh dat vrouwen die op kruistocht trokken dit om andere dan spirituele redenen deden. Jans troepen overrompelden door hun ongewoon snelle handelen de belegeraars, verhinderden Eleonora's gevangenname en namen daarbij Arthur gevangen. [129] De werkelijke macht bleef echter bij Hendrik II berusten. [80] Lodewijk en Eleonora waren al voor dood opgegeven toen ze los van elkaar in Zuid-Italië aankwamen. Het gezelschap leed onder aanvallen door Turken en werd ook geplaagd door verdeeldheid onder de christelijke vorsten die bij de operatie betrokken waren. Hun var kendt for sin klogskab, skønhed og karakterstyrke og for sine stormfulde ægteskaber, især med ægtemand nummer to, kong Henrik 2. Dat moet blijken uit een brief van de aartsbisschop van Rouen, Rotrou van Warwick. [151] Zowel Richard als Jan schonken haar tijdens hun regeringsperiodes voorrang op hun eigen vrouwen en verleenden haar de privileges van een koningin. Eleonora van Aquitanië (Occitaans: Aleonòr d'Aquitània, Frans: Aliénor of Éléonore d'Aquitaine; ook Éléonore de Guyenne; Belin of Bordeaux, ca. Toch waren er een aantal militaire en diplomatieke uitwisselingen nodig vooraleer de inmiddels eveneens hertrouwde Lodewijk in augustus 1154 officieel afstand deed van de titel van hertog van Aquitanië. Zelfs contemporaine troubadourgedichten zouden verwijzingen bevatten naar dit vermeende overspel.[76]. Uit deze tijd dateert haar laatste, koninklijke zegel. [135] Een heel aantal historici, waaronder Elizabeth Brown en Ralph Turner, wijzen erop dat Eleonora afdoende politieke redenen had om de opstand te ondersteunen:[136] in 1173 bereikte haar echtgenoot een schikking met Raymond V van Toulouse, die zijn formele vazalliteit tegenover Castilië opgaf en in Limoges Hendrik II en zijn oudste zoon Hendrik huldigde als leenheer. Weitere Ideen zu eleonore von aquitanien, aquitanien, mittelalter. Er zijn drie in Eleonora's naam opgestelde brieven bewaard gebleven waarin ze om pauselijke hulp smeekt. [39] Een gedetailleerde beschrijving van de elegante kleding van haar en haar hofdames is ons bij wijze van voorbeeld overgeleverd, terwijl Bernardus van Clairvaux deze scherp veroordeelde als overdreven luxe. Eén van Eleonora’s manieren om invloed te blijven uitoefenen was haar huwelijkspolitiek. [145] De dood van Hendrik de Jongere op 11 juni 1183 bracht hier echter verandering in. Slechts de inwerking van Eleonora en een aantal edelen aan het hof van de Plantagenets wist te verhinderen dat Jan op dit aanbod van Filips II Augustus inging. [52] Bij een directe confrontatie viel Bernardus Lodewijk verbaal zo heftig aan dat Lodewijk door zulke grote schuldgevoelens werd overweldigd dat zijn artsen voor zijn leven vreesden. Nog één keer zou Eleonora terugkeren op het politieke toneel van Europa. Hier in 1173, tijdens de opstand tegen haar gemaal, Hendrik II Plantagenet. Voor de rest van Richards regering trok ze zich terug in de abdij van Fontevraud in Anjou. In enkele verzen van deze dedicatie bad hij Eleonora om haar invloed bij de koning aan te wenden, opdat hij het aan hem toegewezen erfdeel van zijn moeder bekwam. Tezamen met Richards huurlingenleider Mercadier leidde ze een strafexpeditie in het graafschap Anjou, dat Arthur als graaf had erkend. Lodewijk ging graag in op deze oproep tot kruisvaart, niet in het minste omdat hij het beschouwde als een kans om boete te doen voor de catastrofe van Vitry en zijn gehavende reputatie op te poetsen. [191] Godfried van Anjou oefende dit ambt echter nooit uit. In de in 1834 voor het eerst opgevoerde opera Rosmonda d'Inghilterra van Gaetano Donizetti wordt "Leonora" als moordenares van de maîtresse van Hendrik voorgesteld. Huge collection, amazing choice, 100+ million high quality, affordable RF and RM images. Gezien de leeftijd van de verloofde kinderen, had Lodewijk zeker niet verwacht dat deze bruidsschat alras zou worden opgeëist. In de twintigste eeuw omarmde het feminisme Eleonora als boegbeeld. Deze abdij had al lange tijd goede banden met de Aquitaanse hertogelijke familie. Ze reisde ook naar Aquitanië om de steun van haar vazallen voor Jan te vragen. De door paus Innocentius II benoemde Pierre de La Châtre weigerde Lodewijk de intocht in Bourges en toen de paus aan de konings ministers vroeg om hun heer ervan te weerhouden zich verder zo dwaas als een schooljongen te gedragen,[46] legde Lodewijk een eed af dat de aangeduide aartsbisschop Bourges niet zou betreden zolang hij leefde. [22] Voor zijn vertrek liet hij zijn vazallen zweren de erfaanspraken van Eleonora te eerbiedigen. Hij was oorspronkelijk voorbestemd voor een kerkelijke carrière en werd daarom aan de abdij van Saint-Denis opgevoed. [133] In maart 1173 vluchtte de jonge Hendrik naar het hof van de Franse koning en zijn schoonvader. Aan Jan bleef echter deelname aan regeringszaken van het koninkrijk ontzegd, die met de steun van Eleonora grotendeels aan Walter de Coutances werden overgedragen. [143] Het is mogelijk dat Hendrik er aanvankelijk nog van overtuigd was dat hij zijn huwelijk met Eleonora kon laten ontbinden en vervolgens met Adelheid kon trouwen. Lodewijk bleek tijdens deze veldtocht geen bekwaam veldheer te zijn. Lodewijk weigerde de beslissing van de pauselijke legaat te erkennen. Ze veronderstelden dat alle leden van de koninklijke familie er een immorele levenswandel op nahielden. [53], Het onbedachte politieke optreden van Lodewijk tijdens de eerste jaren van zijn huwelijk staat in schril contrast met zijn latere wijze en rustige uitoefening van de macht. Willem ontvoerde Amalberga, moeder van drie kinderen, naar zijn hof in Poitiers, waarop zijn echtgenote zich in de abdij van Fontevraud terugtrok. Haar volharding en gebrek aan discretie hierbij waren reeds een vorm van ontrouw omdat ze hierdoor de koninklijke waardigheid van haar echtgenoot compromitteerde. Eleonora trok zich daarna in de sinds lang door haar gesponsorde abdij van Fontevraud terug. [175] Veel van de werken die in de omgeving van het Engelse koninklijke hof werden geschreven waren geschriften die de voorspoed van Hendriks voorgangers op de Engelse troon onderstreepten. [59], Op paaszondag, 31 maart 1146, predikte Bernardus van Clairvaux in het open veld en riep hij de verzamelde menigte op om zich bij de kruistocht aan te sluiten. Richard erkende voor zijn koninkrijk Engeland de keizer als zijn leenheer. 1 Adelheid , Tochter des Markgrafen Diepold von Vohburg , geschieden 1152 . Hij werd zelfs beschuldigd van een seksuele relatie met de verloofde van zijn zoon Richard, de zuster van de koning van Frankrijk. In diezelfde maand nog bezetten de troepen van Filips II Augustus de Normandische hoofdstad. [172], De krijgshandelingen tussen Jan en Filips II Augustus bleven in feite tot Normandië beperkt en werden nog in 1199 door het Verdrag van Le Goulet beëindigd. Het huwelijksplan van de weduwnaar met de dochter van burggraaf Adhémar van Limoges, die zijn invloed in Limousin had versterkt, mislukte door een intrige van zijn vazallen die zich al meer dan een eeuw tegen de Aquitaanse heerschappij over hun landstreek verzetten. [63] Ook voor de legende van een cohorte bereden en bewapende "Amazones" die Eleonora zou hebben begeleid is historisch niet aantoonbaar. Hij werd in juni 1170 tot koning van Engeland gekroond. Het zou tot 1174 duren vooraleer Hendrik II erin slaagde om de opstand van zijn door Lodewijk gesteunde zonen tegen zijn opperheerschappij neer te slaan. 1122/1124[2] – Poitiers of abdij van Fontevraud,[3] 31 maart of 1 april 1204[4]) was hertogin van Aquitanië, door haar eerste huwelijk koningin van Frankrijk (1137–1152) en door haar tweede huwelijk koningin van Engeland (1154–1189). Richard moest zich bijvoorbeeld tot hem wenden wanneer hij meer geld nodig had voor troepen. [195] De beeldvorming begon te veranderen in het midden van de 19e eeuw. [50], De vete tussen Lodewijk en Theobald duurde tot 1144. easy, you simply Klick Eleonore von Aquitanien: Königin des Mittelalters catalog purchase connect on this posting so you may obligated to the costs nothing enrollment develop after the free registration you will be able to download the book in 4 format. [120] Willem, die zelf wel was gevangengenomen door de Lusignans, zou door Eleonora worden vrijgekocht en dankzij haar voorspraak bij haar man worden aangesteld als mentor van hun oudste zoon, Hendrik de Jongere. [75] Ralph Turner wijst er daarentegen op dat voor eigentijdse clerici als Johannes van Salisbury Eleonora's vergrijp was dat zij weigerde zich te schikken in de dienende rol van een echtgenote. Opvallend is dat de Engelse kroniekschrijvers, die eerder vooral melding hadden gemaakt van Eleonora’s vermeende seksuele escapades, nu positiever over haar begonnen te schrijven. Paus Innocentius II excommuniceerde daarop Lodewijk. Hoewel hij sedertdien in alle ridderlijke kunsten werd onderwezen en door zijn vader in regeringszaken betrokken, werd de 17-jarige Lodewijk gekenmerkt door een diepe gelovigheid en terughoudende bescheidenheid. Er zijn ook bronnen die erop wijzen dat Eleonora poogde het leven aan het Franse hof om te vormen overeenkomstig de hoofse cultuur die ze gewoon was. Die opzet mislukte omdat de jonge Hendrik eerder stierf dan zijn vader. Sed dum ibi morarentur ad naufragi exercitus reliquias consolandas, fovendas et reparandas, familiaritas principis ad reginam et assidua fere sine intermissione colloquia regi suspitionem dederunt. [23] Zijn beide dochters begeleidden hun vader tot aan Bordeaux, waar hij hen vermoedelijk onder de hoede van de aartsbisschop achterliet. Lodewijk stelde als enige voorwaarde dat zijn dochter niet in het huishouden van zijn ex-vrouw zou opgroeien, waarop Hendrik verklaarde haar aan zijn seneschalk te zullen toevertrouwen. Volgens Daniela Laube zou het eerder geschreven werk van Johannes van Salisbury over deze kwestie minder neutraal zijn geweest in woordkeuze indien overspel van de kant van Eleonora zou zijn bewezen geweest. Warum ist Eleonore so bekannt geblieben? Hij bedong ook dat ze recht had op alles wat Hendrik I en Stefanus aan hun gades hadden nagelaten. Hij interpreteerde ze als een aanval op zijn koninklijke autoriteit en begon een veldtocht tegen Theobald, die hij verantwoordelijk hield voor de hele affaire. Dat Eleonora haar rol als koningin ten volle wilde waarmaken en vastberaden was om haar hertogdom Aquitanië te beschermen, beschouwen historici als Ralph Turner als de leidmotieven van haar leven. Hoewel enkele bronnen 1122 opgegeven als Eleonora's geboortejaar, wordt 1124 als waarschijnlijker aanvaard. Een huwelijk met de Franse kroonprins maakte haar koningin van Frankrijk. Graaf Willem VI van Angoulême ontvoerde de jonge vrouw en trouwde met haar. Eleanor, of Aquitaine, Queen, consort of Henry II, King of England, 1122?-1204. Arthurs moeder Constance had omwille van haar afkeur voor de Angevijnse heersende familie geweigerd om haar zoon aan het hof van Richard te laten opgroeien; toen Richard in 1196 de voogdij over Arthur opeiste, werd hij heimelijk naar het hof van de Franse koning gebracht. Die zou in Antiochië een incestueuze relatie hebben gehad met haar oom Raymond, die daar koning was. Levensloop. Toen echter de koning zich zou hebben gehaast om haar weg te rukken, heeft zijzelf melding makend van hun verwantschap gezegd dat het niet toegestaan is dat ze langdurig zouden samenwonen, omdat tussen hen een bloedverwantschap in de vierde en vijfde (graad is). [161], De precaire vrede hield amper een jaar stand, want begin 1193 kwam het bericht dat Richard op zijn terugweg uit het Heilige Land in Duitsland door de Babenbergse hertog Leopold V van Oostenrijk was gevangengezet en kort daarop aan keizer Hendrik VI was overgedragen. [167] Op 4 februari 1194 was Richard weer een vrij man en op 13 maart landde hij in het gezelschap van zijn moeder in Engeland.[168]. Op 8 augustus 1137 werd Lodewijk VII gekroond, waarmee hij heerser werd over het Franse koninkrijk en de iure uxoris over het graafschap Poitou en hertogdom Aquitanië. [127] In september 1170 zou hun dochter Eleonora ook worden uitgehuwelijkt aan Alfons VIII van Castilië, hetgeen de zuidelijke grens van Aquitanië veiligstelde en de koninklijke status van Hendrik II en zijn vrouw bevestigde. [147] Richard verbleef vervolgens enige tijd aan het hof van Hendrik en het is zeker dat dit ook tijdelijk het geval was voor Eleonora. Dat leverde haar zoveel inkomsten op als Engeland rijkste graven en baronnen. Eleanor of Aquitaine’s extraordinary life seems more likely to be found in the pages of fiction. Eleonore von Aquitanien aus dem Haus Poitiers war Herzogin von Aquitanien, durch Heirat erst Königin von Frankreich , dann Königin von England … Het is echter vrij zeker dat Lodewijk en Eleonora slechts zelden het huwelijksbed met elkander deelden. [46] Theobald vond steun bij Bernardus van Clairvaux, die zich tegenover paus Innocentius II gechoqueerd toonde over het tegen het huis Blois-Champagne gepleegde misdrijf en wees op het sacrament van het huwelijk. Raymond hoopte op Lodewijks ondersteuning te kunnen rekenen bij zijn veldtochten tegen Aleppo en Hama, terwijl Lodewijk van plan was om zo spoedig mogelijk naar Jeruzalem op te breken. In een kapel gewijd aan St. Radegonde in Chinon is een muurschildering ontdekt waarvan men vermoedt dat het Hendrik II met zijn gezin is. Gedurende de laatste vijftien jaar tot aan haar dood in 1204 werden periodes van relatieve afzondering afgewisseld met periodes van hevige activiteit. [164] Los van de vraag of ze al dan niet "authentiek" zijn, drukken ze de toenemende vertwijfeling van een moeder ten aanzien van de passiviteit van de Heilige Stoel uit. 1152 1189 1122 ELEONORE VON AQUITANIEN KÖNIGIN VON FRANKREICH UND ENGLAND (12 Jh) IV. [128], In 1172 volgde de investituur van Eleonora's zoon Richard tot hertog van Aquitanië. Eleonore hatte in ihrem bewegten, aufregendem Leben viele Titel: Eleonore von Poitou, Reiche Erbin von Aquitanien, Königin zweier Länder, Königin von Frankreich, Königin von England, Herzogin von Aquitanien und schließlich auch Königin der Troubadoure.
Mercedes-benz Argentina Van, Innsbruck Tourismus Statistik, Mediathek Alte Filme, Bio Drain Gel Pack Plants, Formel 1 1995, Krabbeldecke Nähen Füllung, Coronavirus Zandvoort Aktuell, Adidas Superstar Slip On Srbija,